Je kent dat wel: sta je je motor te wassen op de oprit, komt de buurman naar buiten die vraagt of er nog een motorreisje in het verschiet ligt. "Ik ga deze zomer oost Europa maar eens verkennen, Oekrainë enzo." En juist het gemiddelde antwoord hierop is waarom dergelijke bestemmingen mij trekken: "Wat moet je daar nou?". Precies. Dat gaan we eens ondervinden. In 2015 was Albanië ook zo'n land en dat maakte diep indruk. Tijdmachines bestaan nog niet, maar zulke landen komen in de buurt.

Aankomende zomer heb ik 4 weken de tijd en de route zal grofweg zijn: Duitsland - Tsjechië - Slowakije - Oekrainë - Moldavië - Roemenië - Servië - Bosnië - Slovenië en via Oostenrijk weer terug. Zo zal ik een paar dagen in Kiev verblijven om Chernobyl te bezoeken, waar in 1986 de kernramp plaatsgevonden, waar tot op de dag van vandaag nog steeds ellende van is. Kiev zelf moet ook erg interessant zijn. Nog niet zo lang terug, in 2013 om precies te zijn, kwam daar de bevolking in opstand tegen de toenamlige president, die het volk aansluiting met Europa beloofde, maar die er vervolgens niet kwam. Die opstand liep totaal uit de hand met honderden doden als gevolg. Odessa, het Monaco van Oekranië, moet ik ook even zien, inclusief palmbomen en mooie boulevards aan de Zwarte Zee. Schril contrast: daarna komt Moldavië, het armste land van en tevens leegste land van Europa.

In Roemenië wil ik een flink stuk onverhard gaan doen, om zo de mooie natuur van Roemenië zo optimaal mogelijk te bleven. Servië moet ook schitterend zijn.

We gaan weer lekker avontuurlijk doen. Ik zou zeggen, leun weer achterover en beleef mijn reis een klein beetje mee door de smakelijke verhalen.